Pytania najczęściej zadawane przez pacjentów:

Czy można zapobiegać nadciśnieniu płucnemu?

W przypadku tętniczego nadciśnienia płucnego nie można niestety mówić o zapobieganiu, ale można aktywnie wykrywać chorobę. Wczesne wdrożenie odpowiedniego leczenia farmakologicznego może spowolnić postęp choroby. dlatego może być użyteczne poddanie badaniom diagnostycznym osób o większym ryzyku nadciśnienia płucnego niż w populacji ogólnej, czyli najbliższych członków rodziny pacjenta z tętniczym nadciśnieniem płucnym (predyspozycja genetyczna) lub pacjentów z chorobą, w której częściej występuje tętnicze nadciśnienie płucne (np. twardzina układowa). Podstawowym nieinwazyjnym badaniem służącym do wczesnego wykrywania nadciśnienia płucnego jest przezklatkowe badanie
echokardiograficzne.

Czy w tętniczym nadciśnieniu płucnym można zupełnie zrezygnować ze stosowania leków?

Każdego pacjenta należy traktować indywidualnie i przebieg choroby może być bardzo różny. odpowiednio wczesne rozpoznanie, dobry stan kliniczny chorego i niewielkie zaburzenia hemodynamiczne mogą sprawić, że lekarz odroczy na pewien czas decyzję o konieczności leczenia celowanego na tętniczki płucne lub innych metod leczenia. Chorobę należy regularnie monitorować i oceniać indywidualnie jej przebieg, a regularne, stałe przyjmowanie leków hamuje postęp choroby i poprawia komfort i jakość życia pacjenta.

Czy ciąża i poród u chorej z nadciśnieniem płucnym są bezpieczne?

Ciąża i poród u chorej z tętniczym nadciśnieniem płucnym bez względu na stadium choroby są niebezpieczne, gdyż mogą pogarszać przebieg choroby i zwiększać ryzyko zgonu, które według opinii ekspertów szacowane jest nawet na 30-50%. Ciąża jest nie tylko niebezpieczna dla matki, ale może powodować wewnątrzmaciczne opóźnienie rozwoju i obumarcie płodu. To wszystko sprawia, że szansa na urodzenie dziecka jest mała, a ryzyko dla matki jest ogromne. Dlatego wytyczne Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego dotyczące rozpoznawania i leczenia nadciśnienia płucnego zdecydowanie odradzają zajście w ciążę.

Czy należy zapobiegać infekcjom?

Pacjenci z tętniczym nadciśnieniem płucnym mają większą skłonność do zapadania na infekcje w obrębie dolnych dróg oddechowych niż ludzie zdrowi. Zakażenia mogą pogarszać przebieg nadciśnienia płucnego i mogą być niebezpieczne dla chorego. Dlatego zaleca się u pacjentów z tętniczym nadciśnieniem płucnym regularne coroczne szczepienia przeciw grypie. Szczepienie przeciw grypie należy odnawiać co roku w okresie jesienno-zimowym, gdyż epidemia grypy co roku może być spowodowana innym szczepem wirusa i szczepienie sprzed roku może nie być skuteczne. Pacjenci z TNP powinni się szczepić przeciwko pneumokokowemu zapaleniu płuc raz na 5 lat. Streptococcus pneumoniae, bakteria należąca do paciorkowców, jest najczęstszą przyczyną zapalenia płuc nabytego poza szpitalem. Należy pamiętać, że każdorazowo do szczepienia profilaktycznego kwalifikuje pacjenta lekarz. W przypadku pojawienia się pierwszych oznak infekcji: gorączki, kaszlu, kataru, bólu gardła, itp. należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza, aby aktywnie leczyć chorobę i nie doprowadzać do zaostrzenia TNP.

Czy chory z nadciśnieniem płucnym może uprawiać sport i wykonywać intensywne wysiłki fizyczne?

Chory z nadciśnieniem płucnym nie powinien wykonywać wysiłków, które powodują silną duszność. Zakres wykonywanych wysiłków fizycznych każdy chory powinien przedyskutować indywidualnie z lekarzem. Należy unikać przede wszystkim wysiłków izometrycznych czyli takich, podczas których silnie napinane są mięśnie i obciążane serce koniecznością wykonania w krótkim czasie dodatkowej pracy. Typowym przykładem wysiłku izometrycznego jest podnoszenie ciężarów, a w życiu codziennym noszenie ciężkich przedmiotów, np. toreb z zakupami, przesuwanie mebli, praca fizyczna na budowie. Chory z nadciśnieniem płucnym nie powinien uprawiać sportu wyczynowego, gdyż prowadzi to do nadmiernego obciążenia układ krążenia i może nasilać objawy i postęp choroby. Chorzy przyjmujący przewlekle leki przeciwzakrzepowe powinni unikać aktywności fizycznej prowadzącej do urazu, gdyż grozi ona konsekwencjami, które mogą być niebezpieczne dla chorego.

Czy chory z nadciśnieniem płucnym może latać samolotem?

W kabinie samolotu panuje ciśnienie atmosferyczne niższe niż na ziemi, czyli na poziomie morza i odpowiada ciśnieniu atmosferycznemu na wysokości 1500-2000 metrów nad poziomem morza. Konsekwencją niższego ciśnienia atmosferycznego jest słabsze przenikanie tlenu z powietrza atmosferycznego do krwi tętniczej i w konsekwencji mniejsze ciśnienie parcjalne tlenu we krwi tętniczej, a więc słabsze utlenowanie organizmu. Człowiek zdrowy z reguły nie odczuwa negatywnie tej różnicy, natomiast może ona istotnie pogorszyć samopoczucie i nasilić objawy choroby u chorego z nadciśnieniem płucnym. Ryzyko wzrasta zwłaszcza podczas długotrwałych lotów samolotem, do których należą loty międzykontynentalne. Przepływ tlenu 2 l/min przez wąsy donosowe podwyższa ciśnienie tlenu we wdychanym powietrzu do wartości obserwowanej na poziomie morza i zabezpiecza przed negatywnymi skutkami takiej sytuacji.

Nie ma badań naukowych oceniających potrzebę stosowania tlenu podczas lotów samolotem u chorych z nadciśnieniem płucnym, ale zaleca się tlenoterapię u chorych w klasie czynnościowej III i IV niewydolności serca oraz u chorych z ciśnieniem parcjalnym tlenu we krwi tętniczej, utrzymującym się stale poniżej 60 mmHg w spoczynku. Obecnie większość linii lotniczych zapewnia (za pewną opłatą lub bez niej) tlenoterapię podczas lotu samolotem, a niektóre zezwalają na wprowadzenie na pokład samolotu własnego koncentratora tlenowego.

Rady dla chorych podróżujących samolotami:

  • Ustal z lekarzem, czy możesz lecieć samolotem.
  • Zaplanuj lot wcześniej i skonsultuj go ze swoim lekarzem prowadzącym.
  • Omów wskazania do tlenoterapii i ustal z lekarzem zalecaną wysokość przepływu tlenu, uzyskaj niezbędne zaświadczenie, jeśli jest wymagane.
  • Uprzedź wybraną przez ciebie linię lotniczą, zarezerwuj aparat do tlenoterapii.
  • Zabierz ze sobą w podróż pisemną informację dotyczącą przebiegu choroby, informację o przyjmowanych lekach.
  • Zabezpiecz się w adresy najbliższych ośrodków leczących nadciśnienie płucne na trasie podróży.